تصویر ِ کافه موزه هنر:

آرامش این جا چه خوب است، موسیقی این جا چه یواش است. موسیقی من هم است و هیچ کس حرفی نمی زند. پیرمردی شماره می گیرد، اما کسی جوابش را  نمی دهد. چه اخمالو دور و برش را نگاه می کند.

 مرد جوان، مقاله می خواند، یاداشت بر می دارد و موهایش فرفری است. اسپرسو همش یه ذره است.

چترها چه قشنگ آویزان بر سقف، مرکز هر کدام وسط گل و باقی گلبرگ ها. چه گرانند. باران نباید بر این ها ببارد و باد نباید بر این ها بوزد، می شکنند. قشنگی شان برای سقف است. 

من اینجا نشسته، چرند می نویسم و دستبند انتخاب می کنم!