من می روم زیر نور آفتاب،
سیاه می شوم.
تو همان جا همان طور سپید می مانی.
همه جا پر از نور است،
در فصل قدرت نمایی خورشید
در آسمان بدون ابر.
من روی زمین ام و هر روز سیاه می شوم.
تو همان طور سپیدی و من خوش حال می شوم.
posted by Azadeh at 9:13 PM
<< Home
View my complete profile
Subscribe toPosts [Atom]
<< Home