I know you all from inside. I see what goes around. But, you portray yourself as someone different. I accept you and your disguise. I treat you as your portrait want. It seems better for everyone.

And I try to mange myself, control myself, and behave myself. But, I let my figurative face to be free. Thus, you can easily figure me out.

شب هایی که تا سپیده صبح نمی شود

تا دو راهی تردید یک راه نشود

راه من که مشخص بود

راه، خود با دیگر راه یکی شد

دو راهی تردید را قبل خود شکل داد

من مبهوت ، از وسط راه بیرون نشستم

تا شگفتی کابوس شبانه ام تکرار نشود

کره زمین ابتدا همه اش آب بود و آب

و حالا همه اش جنگل شده است

قانون بقا در جزء جزء شهر هایش رخنه کرده

و این قدرت لعنتی

که معلوم نیست چه طور تعریف می شود

تابعیت می خواهد

و این قدرت جنگلی

و این خط اخمی که پیشانی مرا نوازش می کند

به هم عادت نمی کنند که نمی کنند

ترافیک را قدم می زنم،

کوله بارم را خمیازه می کشم،

جوانی بلند آواز می خواند،

و با چشمانی که کم کم تاریک می شود،

خلوت دو نفر در صندلی پشتی را بر هم می زنم،

و آنها بهانه ای برای نزدیک تر شدن پیدا می کنند.

just a mixture of some lines


If I could escape
And re-create a place as my own world
I guess I would felt alright.
But it hurts when I think,
the map of the world is on me
the moon gravitates around me
the seasons escape me.
so, I wanna make it worth the fight
and I never was, never was one for lying

now wouldn't that be sweet?

We are all under the rain but I miss autumn rain.

What is wrong with the weather? It just keeps shining on us; maybe, we are crazy old diamonds.

No time left to waste and No thing worth spending time for it.

I get control of my mind and mentality; thus, I concentrate it above my head. Furthermore, I define it a limited space. It ,my mind, used to wander around and interfere in any issues. It used to be so powerful and do whatever it wants. Nevertheless, I am too busy now; I need it all focuses on my thesis.